Je kind schreeuwt omdat hij/zij boos is, jij schreeuwt daardoor nog harder omdat je er niet bovenuit komt. Hoe ga je toch iedere keer weer met zulke situaties om? Als je kind boos is, door welke situatie dan ook is het belangrijk dat je jouw kind liefdevol begrensd.
Het onderbrein van kinderen is nog niet volledig ontwikkeld. Als volwassenen is het daarom belangrijk dat je jouw kind hierin ondersteund. Omdat het onderbrein nog niet volledig is ontwikkeld doen kinderen soms dingen die wij als volwassenen niet gewenst vinden. Echter doen kinderen dit niet expres, het gebeurt gewoon. De reactie die jij hierop geeft is belangrijk in deze ontwikkeling, en voor de hechting tussen jou en je kind.
Als volwassenen ga je er namelijk voor zorgen dat je het niet gewenste gedrag begrensd. Als kinderen boos zijn of huilen heeft het namelijk geen zin om daar bovenuit te gaan schreeuwen. Kinderen krijgen in hun boosheid namelijk niks mee van wat jij tegen je kind zegt, ze zijn letterlijk geblokkeerd. In die situaties is het voor je kind fijn dat je fysiek aanwezig blijft tot hij/zij niet meer boos is. Dit kan door middel met het geven van een knuffel of om naast je kind te gaan zitten. Als je kind uit zijn/haar boosheid is kun je kort benoemen (kijkend naar de leeftijd) wat je niet fijn vond aan de situatie en wat hij/zij de volgende keer wel mag doen!
Maar wat als je kind bijt, slaat of schopt? Dan is de situatie niet veilig en is het belangrijk dat je de situatie fysiek veilig gaat maken. Ga er dan letterlijk tussen staan, zodat het kind niet meer kan bijten, slaan of schoppen en wacht tot de boosheid over is. Vaak lachen kinderen na zo’n emotionele situatie. Wij zijn geneigd te denken dat kinderen ons dan uitlachen. Echter lacht het kind je niet uit. Een kind lacht uit ongemakkelijkheid. Hij/zij weet namelijk niet hoe hij/zij moet reageren op de situatie.
Wat het belangrijkste is tijdens liefdevol begrenzen is dat je achter je eigen grens staat.
Straal uit wat je zegt, want kinderen kunnen dit aanvoelen!
