Heb je ooit aan een slaapregressie gedacht wanneer je kind een poos nóg slechter slaapt? Vaak wordt het woord slaapregressie weggelachen. Echter heeft de impact van een slaapregressie wel degelijk invloed op de minder goede slapers.
De belangrijkste slaapregressies per leeftijd zijn rond de 4 en 8 maanden en rond het eerste en tweede levensjaar.
De grootste slaapregressie voor je baby is de eerste, rond 4 maanden. De slaappatronen van je baby zullen tijdens deze slaapregressie telkens veranderen en kan het zijn dat je baby nu om het uur wakker wordt. Wanneer je jouw baby hebt laten wennen aan het in slaap komen met hulp van jou dan zul je deze slaapregressie intenser meemaken, omdat je baby nu ook iedere keer opnieuw in slaap geholpen moet worden door jou.
Zelfstandig je baby in slaap leren vallen is de oplossing voor deze slaapregressie. Probeer iedere dag steeds minder hulp te geven bij het opnieuw in slaap vallen. Haal je baby niet meteen uit bed wanneer hij/zij huilt. Probeer eerst wat troost te bieden door bijvoorbeeld over zijn/haar hoofdje te aaien.
De tweede slaapregressie, rond 8 tot 12 maanden heeft te maken met de verlatingsangst van je baby. Jouw baby is in staat te begrijpen dat je nog wel bestaat ook al ziet hij/zij jou niet meer. Hierdoor wil jouw baby heel graag bij je blijven. Je baby wil daardoor niet gaan slapen. Door deze minder goede dutjes kunnen de nachten ook minder goed verlopen. Ook maken kinderen rond deze leeftijd veel fysieke ontwikkelen door. Dit kan zich uiten door ’s nachts vaker wakker te worden. Je baby is instaat zichzelf weer in slaap te krijgen.
Blijf je baby de dutjes aanbieden die hij/zij nodig heeft en geef ze 30 minuten de kans om in slaap te vallen. Geef een knuffeldoekje mee naar bed die naar jou ruikt, zodat je baby een veilig gevoel creëert.
Tijdens de derde slaapregressie, tussen de 12 en 15 maanden is er vaak nog een piek aanwezig in de verlatingsangst die nog sterker aanwezig is dan tijdens de tweede slaapregressie. Tijdens deze slaapregressie is het belangrijk dat je consequent blijft en ervoor zorgt dat je geen nieuwe gewoontes gaat creëren, zoals telkens uit bed gaan om je kind te knuffelen. Je kind huilt steeds harder, omdat hij/zij je assistentie wil om terug in slaap te vallen. Er is dus niks ergs aan de hand waar je er iedere keer voor uit je bed moet komen.
Wissel het in bed stoppen van je kind af met je partner. Hierdoor wordt je kind minder afhankelijk van 1 persoon, dit is gunstig tijdens de periode van verlatingsangst.
Rond 2 jaar kan het zijn dat je kind gewoon geen zin heeft om te slapen en naar bed te gaan. Niet omdat er iets aan de hand is. Nee, omdat hij/zij de grenzen aan het aftasten is. Dus je hoeft geen groter bed te kopen, want kinderen zijn op deze leeftijd er nog niet allemaal aan toe om in bed te blijven liggen en kruipen eruit waardoor het slaapprobleem alleen maar groter wordt. Ook hoef je het middagdutje tot 2.5 jaar niet af te schaffen als je kind ’s avonds niet naar bed lijkt te willen. Kinderen hebben in de middag hun rust nodig voor hun ontwikkeling. Wanneer kinderen 10 dagen aaneengesloten wakker kunnen blijven in de middag zijn ze eraan toe om niet meer te slapen in de middag.
Vaak denken we dat het doorkomen van tandjes de onrustige nachten veroorzaken. Dit is echter niet zo. ’s Nachts daalt de bloeddruk, waardoor we minder pijn ervaren. Het doorkomen van tanden met uitzondering van hoektanden en kiezen duurt maximaal 2 dagen.
Heb je verder nog vragen over dit onderwerp?
Voel je zo vrij om contact met ons op te nemen.
Groetjes Bo
