Het is vrijdagmiddag, je bent moe van een drukke werkweek en je zit al een tijdje op de bank met je telefoon in je hand. Je hoort je zoontje al een paar keer ‘’mama!’’ roepen, maar je wil gewoon even tijd voor jezelf dus je negeert het. Na 10 minuten begint je zoontje te gillen, rennen en gooit hij zijn beker met water op de grond. Je wordt boos op hem en stuurt hem naar zijn kamer.
Het zoontje wilde aandacht van moeder maar kreeg dit niet. Hierdoor ging hij gillen, rennen en gooide hij zijn beker op de grond. Hier kreeg hij wel reactie op van zijn moeder. Niet de gewenste aandacht die hij eigenlijk wilde, maar ook negatieve aandacht is aandacht.
Kinderen hebben aandacht nodig om zich gehoord en gezien te voelen. Dit stimuleert de sociaal -emotionele ontwikkeling van kinderen, en de hechting tussen ouder en kind. Als jij als ouder je kind niet de aandacht geeft die ze nodig hebben gaan ze ongewenst gedrag vertonen om toch de aandacht te krijgen die ze nodig hebben. Dit leidt vaak tot machteloosheid bij ouders, omdat boos worden of straffen het ongewenste gedrag alleen maar versterkt, want het kind krijgt op die manier nog steeds niet de aandacht die hij nodig heeft.
Bijna ieder kind heeft periodes waarin hij negatieve aandacht vertoont. Kinderen verkennen namelijk de grenzen en experimenteren in hoeverre ze hun zin kunnen krijgen. In deze periode is het erg belangrijk om de negatieve aandacht positief om te buigen. Dit doe je door te benoemen wat je niet fijn vond aan het gedrag en vertel je aan het kind wat hij de volgende keer wel mag doen.
Voorbeeld: Nik, ik vind het niet fijn dat je gooit met de blokken, je mag met de blokken een toren bouwen.
In het voorbeeld hierboven buig je Nik zijn ongewenste gedrag om. Als je Nik straft is er een kans dat hij na zijn straf het weer probeert om te kijken hoe je dan reageert.
Het is belangrijk om in gesprek te blijven gaan met kinderen over hun gedrag en dat je ze op de juiste momenten de juiste aandacht geeft.
Groetjes Bo
